W dniu Trzech Króli rozpoczęły się staropolskie zapusty, czyli karnawał – okres zimowych balów, maskarad, pochodów i zabaw, czas spotkań z przyjaciółmi, bali i przebieranych zabaw. Tegoroczny karnawał potrwa aż do pierwszych dni marca i skończy się we wtorek przed Środą Popielcową, która oznacza początek wielkiego postu i oczekiwania na Wielkanoc.

W czwartkowe popołudnie 16 stycznia 2025 r. w sali Spółdzielni Mieszkaniowej „Miechowice” zebrali  się klubowicze „Lirycznej Nuty”. Styczniowa pogoda nie sprzyja wychodzeniu z domu, nie zniechęciło to jednak ponad  trzydzieściorga słuchaczy Uniwersytetu do udziału w szesnastym już spotkaniu, które tak jak wszystkie poprzednie, zorganizowała i poprowadziła Zofia Golder. Tematem wiodącym przygotowanych i przedstawionych na spotkaniu utworów, pasującym do trwającego karnawału, był TANIEC.

W Wikipedii przeczytać można, że taniec to układ rytmicznych ruchów ciała, powstających spontanicznie pod wpływem bodźców emocjonalnych lub świadomie wyrażających pewne stany psychiczne, skoordynowanych zazwyczaj ze zrytmizowaną muzyką lub tylko elementem rytmicznym. Ruchy te mają wartość estetyczną i symboliczną (…). Głównym elementem tańca jest ruch ciała wykonawcy, może on być bardziej lub mniej skoordynowany, szybszy lub wolniejszy, ale zawsze celowy (…). Taniec można też nazwać formą komunikacji niewerbalnej. Zgodnie z tym opisem po zakończeniu „oficjalnej” części czwartkowego spotkania, jego uczestnicy wprawili swoje ciała w rytmiczne ruchy (w zależności od osoby bardziej lub mniej skoordynowane), o wartości estetycznej i symbolicznej, komunikując sobie niewerbalnie – bawimy się, cieszymy się życiem, jesteśmy szczęśliwi.

We wspomnianej części „oficjalnej” wystąpili przed słuchaczami: Jan Cieplinski, Edward Gut, Ryszard Kłak i Maja Mróz. Maja wystąpiła trzykrotnie wykonując dwie piosenki: Piotra Szczepanika „Zabawa podmiejska” i Anny Jantar „Przetańczyć z Tobą chcę całą noc” oraz recytując „Zaczarowaną dorożkę” Konstantego Ildefonsa-Gałczyńskiego. Na każdym z wcześniejszych spotkań obecna była twórczość wszechstronnego Andrzeja Waligórskiego. Tym razem było to przedstawione przez Jana „Górnicze tango” – wyjątkowy, bo jeden z niewielu poważnych, niesatyrycznych utworów tego autora. W haśle „taniec” Wikipedia informuje także czytelnika, iż tańce mogą być podzielone i opisane ze względu na rodzaj choreografii, rodzaj ruchów lub historyczne pochodzenie. Mając to na uwadze Ryszard, na prośbę scenarzystki i reżyserki spotkania Zofii Golder, przygotował krótki wykład poświęcony pięciu tańcom: trzem zaliczanym do polskich tańców narodowych – polonezowi, polce i krakowiakowi oraz dwom światowym klasykom – walcowi i tangu. Uzupełnieniem wykładu były fragmenty omawianych utworów wyszukane i odtworzone przez Bożenę Związek. Pierwszą część spotkania zakończył Edward, który, przy refrenach wspomagany przez salę, zaśpiewał „Bal na sto par” Jerzego Połomskiego wprowadzając w ten sposób obecnych w drugą „zabawową” część spotkania.

W sprawnym przebiegu obydwu części spotkania swój udział mieli także: Jerzy Borkowiec (obsługa sprzętu nagłośniającego) i Janusz Mróz (przygotowanie podkładów muzycznych) oraz Irena Krajewska, Danuta Koczwara i Ziuta Kramarczyk (dekoracja sali i stołów, przygotowanie poczęstunku, obsługa finansowa). Miłą niespodziankę przygotowała klubowiczom Janka Szczepska, częstując wszystkich ciasteczkami z wróżbą. W swojej pierwotnej formie, kawałki papieru zawierające słowa ostrzeżenia były pieczone wewnątrz ciast lub ciastek, które następnie były rozdawane osobom pragnącym poznać swoją przyszłość. Najczęściej przepowiednie dotyczyły nieszczęścia. W CIASTKACH JANKI WSZYSTKIE WRÓŻBY W BYŁY POMYŚLNE.

Kolejne, siedemnaste spotkanie klubu „Liryczna Nuta” odbędzie się w 20 lutego, a jego tematem będzie miłość, bo przecież luty to miesiąc „walentynek”.

Zapraszamy wszystkich słuchaczy naszego UTW.

Zapisy przyjmuje Zofia Golder (nr telefonu 508 707 366).